De weg kwijt
Daar sta je dan in de “ middle of nowhere”. De navigatie heeft mij een landweggetje opgestuurd. Zeker niet de route die ik moet hebben naar een redelijke plaats in Friesland. Op mijn intuïtie probeer ik alsnog de autoweg weer te vinden. “Keer om, keer om”, “keer om” roept de computerstem onafgebroken. Ik negeer de stem en probeer via mijn innerlijke TomTom weer de juiste route te bereiken. Maar helaas zowel mijn externe als interne navigatie veroorzaken alleen maar meer chaos. Ik ben de weg kwijt…………….De tijd waarop mijn afspraak met mijn cliënt plaats vindt nadert in rap tempo.
Als ik alles heb geprobeerd om de juiste weg te vinden, bel ik teneinde raad een bekende. Hij kent Friesland op zijn duimpje en weet elke stad en elk dorp te vinden. En gelukkig, hij weet de weg. “Eerste afslag rechts, 20 kilometer rechtdoor, eerste afslag links en dan onderaan de weg rechtdoor…………………….”. En ja hoor, 20 minuten later dan gepland bestemming bereikt.
Deze gebeurtenis is exemplarisch voor het verhaal van mijn cliënt. Hij is de weg al op jonge leeftijd kwijtgeraakt aan alcoholgebruik en drugs. Zijn interne “navigatie” gaf telkens wel aan “stop, stop, stop” maar ook zijn externe navigatie (vrienden en kennissen) wezen hem steeds weer de verkeerde weg. Dit leidde uiteindelijk tot detentie. En na detentie ging het niet veel beter met hem. Hij en zijn bezoek zorgden voor veel overlast in zijn woning. Hij zit tegenover mij als een welwillende, schuldbewuste man, die kost wat het kost zijn huis wil behouden………. “Als ik mijn huis kwijtraak dan heb ik helemaal niets meer en komt het niet meer goed met mij “. Ja, hij heeft overlast veroorzaakt, ja, er was veel aanloop bij hem in de woning, ja, hij heeft buren bang gemaakt met zijn gedrag. “Ik was de weg kwijt in mijn leven, maar wil het vanaf nu anders doen en wil er voor knokken om mijn woning te behouden”, zegt hij vasthoudend.
De gedragsaanwijzing die ik heb opgesteld, tekent hij vrijwillig. Hij zal zich aan de geboden en verboden houden, en komt de afspraken met de hulpverlening na verzekert hij me. Omwonenden zullen geen last meer van hem of zijn bezoek hebben.
Door duidelijke afspraken, voorwaarden, geboden en verboden (de gedragsaanwijzing) wijs ik hem een klein beetje de weg in zijn leven. Zelf moet hij nog wel de juiste afslagen nemen onderweg, maar de route die hij kan nemen staat aangegeven en met de juiste hulp van buitenaf moet dit lukken. Zodat ook hij, zijn bestemming “het behouden van zijn huis” kan bereiken.
Met een getekende gedragsaanwijzing stap ik tevreden de deur uit. Nu de weg terug naar huis nog vinden……………………………..
